...SoN... Şiiri - Sevnur Şaylan

Bir sonumuz olmadı bizim,
Bir son yaşamadık seninle...
Biten her aşk,bir sonu da hakediyordu,
Bir de bir son yaşamalıydık seninle...
Aşk,tek taraflı sürmemişti ki,
Gözlerime bakıp sevdiğini söylediğin an,
Aşk,bizi almıştı içine...
Aşka dair tüm güzellikleri,
Yaşamıştık seninle...
Birlikte gülüp,birlikte hayaller kurmuştuk...
Bir sonumuz olmadı bizim...
Karşıma geçip,gücün yetmedi gözlerime bakmaya,
Ellerini yanağıma koyup,
Bir neden sunamadın bana,
Bir son yaşamadık seninle...
Gözlerin herşeye cesaret ederdi oysa,
Kaçmaya başlamıştı gözlerimden sonra,
Dilinde bir veda,söylenmeyi bekliyordu,
Belli ki mağrur gözlerim engel oluyordu,
Bir son yaşamadık seninle...
Oysa farkındaydım herşeyin,
Değişen bakışlarının,
İçinden geçenlerin...
Kaçan gözlerinden okunuyordu herşey,
Ve ben hergün,her çalan telefonda,
Korkuyordum bunları duymaktan...
Seven umudunu yitirmez,
Geçer,diye avuttum kendimi,
Herşey ortadayken,itiraf edemedim kendime,
Sustum,
Biteceğini bile bile yine de,
Gurur,deyip,
Gelip de,
Bitti,demedim sana,
Aşkta gurur olmuyormuş gerçekten...
Bir veda olacaksa eğer,
Olsun senden,dedim...
Ben seviyorum,veda yıkılışım,
İstemeye istemeye veda edemem...
Bir son yaşamadık seninle,
Yavaş yavaş kayıp gitti sevdam ellerimden,
Gelip de sormadım sana,
Sen de bundan korkuyordun...
Sustum...
Susacağım da...
O sonu mahşere saklayacağım...