Son Şiiri - Müjde Uzun

Bir sızı çöker ansızın içerine,
yalanların,zaafların,boşvermelerin doğurduğu.
Arkana dönüp baktığında ya kayıplar verirsin incinmiş,
Güvenleri yitip gitmiş,
Ya da yeni yaşamlar bulursun,
Kaybettiklerine eş olamayan.
Terk edilmişlik çöker bir anda,
Sevgisizliğin boşluğu eser ruhunda,
Dolduracak birini bulursun elbet!
Ama yine de sevgiye açsındır.
Çünkü hiç sevmeyi bilmemişsindir.
Kıymet bilmemiş,
Gerçek sevgilere sırt dönmüş,
Suistimal etmiş,
Güvenlerini sarsmışsındır.
Ve bu yüzden silikleşmiş,
Yanlızlığa, sahteliklere mağlup kalmışsındır,
İşte bu boşvermişliğin,sevmeyi bilememenin,
Doğru yoldan ayrılmanın sonucudur!
İşte bu İNSANIN sonudur!
Yok olmuş,değersizleşmiş bir varlığın sonu...

2004 Müjde Uzun
İ