Son Şiiri - Mehdi Korkmaz

Zaman vakitsiz bir çığlığın
Çığırında ilerlemektedir artık
Son durak aşılmıştır
Son kale düşmüş
Son gülmeler sahipsiz kalmıştır.
En tiz notadan çalmaktadır bütün besteler
Sisler çökmüştür bütün bakışlara
Güneş farklı bir dünyayı ısıtmaya karar vermiştir
Buzullar yeni coğrafik terminolojiye hazırlanmaktadır
Seyyah bilimini
Yeni doğa yeni kavramlara gebedir
Kaçınılan sonun kaçınılmazlığına bak
Yeni kelimeler yeni anlamlar yüklemektedir…
Dünya yeni rotasındadır
Tetik çekilmiş
ok yayı terk etmiştir çoktan…
ne eski tat
ne kokular
ne dokunuşlar
paylaşım tadında yasaklı bakışlar
ne de tandır ekmeğinin kokusu aynıdır artık…
çalkantılı bir denizde
kağıttan bir gemiye yüklenmiştir
hayaller
sevinçler
umutlar
yıkımlar…
Her şey güneşin
İçten içe yanmasıyla başlamış
Ve sonra da seni bırakıp gitmesiyle bitmiştir…
Işık gölge oyunlarının
Son perdesi
Trajik oynanmıştır…
Yazık trajediyle başlayan
O minik piyes
Yine dev bir dramayla veda etmiştir
Hayat sahnesinin
Gölge oyuncularına….
Işıkla başlayan
Karanlıkta son bulan
Hengâmeli yaşamlar
Yerini yalnız seyircilere bırakmıştır…
Gri bir göğün altında
Beyaz bir düzlüğün üstünde
Sıkışıp kalmış
Mahkum edilmiştir
Mavisiz bir sahnenin
Donuk mekanikliğine
Geriye kalanlar….