Son Şiiri - Serdar Çelebi

ve..
vakit, geldi sanırım..
gözlerimi yumup;
hayatın en uç noktasına doğru gidiyorum..
yaşamla ölüm arasındaki o ince çizgideyim.
belli belirsiz, önümde uzanan yolda kendimi kadere emanet ettim..

ruhum ellerimden akıp gidiyor adeta,
bir şeylerin beni terk ettiğini hissedebiliyorum.
saniyeler geçtikçe ben eksiliyorum..
zamanın sonu geldi sanırım..

oysa, daha yaşanacak çok şey vardı
gördüklerim, göreceklerimden
yaşadıklarım, yaşayacaklarımdan fazla olsa bile
önümde yaşanılacak, yarım kalan bir ömür vardı
isyan etmiyorum ama
tanrıyla aynı fikirde değilim..

idam vakti gelmiş bir mahkumun duygularını taşıyorum.
bir insanın öleceği anı görmesi ne zor bir şeymiş..
halbuki; hiçbir şiir ölümün bu kadar kötü olduğunu söylememişti bana
ben, ölüm ne şekilde gelirse gelsin güzel olacak diye düşünürdüm..
yanılmışım..

vicdan azabı duymuyorum
çünkü ben ölürken,
bana eşlik edecek insanların kaderlerinde, bunun yazılı olduğunu biliyorum..
her insanın bir alın yazısı olur ve bu değişmez..
bizde yazılanı oynadık ve oyun burada bitti..