Tanrılar unuttu yada kendinden saydı bizi!
SON
ey toprağın en verimlisi
kadının en ateşlisi
senden değil mi bu deprem,
senin değil mi bu yığın.
gitmeli!
diyor şair
gitmeli!
Temiz havaya,
Güneşe, suya doğru.
Hep oradaydık
havada su,
toprakta güneş tılsımı hep vardı.
sen yoktun…
düşlerim ağıt yakarken
sen yoktun,
toprağım nemsiz kalırken
sen yoktun,
sularım renksiz akarken
sen yoktun.
Oysa ben göbeğimde taşıdım
Yüzyılların tözünü.
yeşersin diye,
gül bahçem de bir filiz.
ey toprağın en verimlisi
kadının en ateşlisi
senden değil mi bu deprem,
senin değil mi bu yığın.
bekliyorum gelmiyorsun.
Seni yıkımlar içinde
yıkımlar için büyütmüşler
bilmiyorsun.
Eylül-2005
Antalya
Kayıt Tarihi : 12.2.2006 21:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
(sevgiler gönül şairi....)
TÜM YORUMLAR (1)