bir yangın yeri yılgınlığı çöker
bir bezginlik kol gezer
üzerine üzerine gelir duvarlar
yollar dar gelir, gökyüzü karanlık
ne kadar da inceymiş meğer
yaşamla ölümü ayıran o çizgi
sonsuz günün şafağı yaşanırken
alacakaranlığı gelir son akşamın
tam 'işte başladım' derken
son saat gelir ve perde iner
Kayıt Tarihi : 19.9.2005 19:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Nimod](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/19/son-103.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!