Dumanlı başım,gözler buğulu,
Olmayan melodi çınlıyor,
Sesi yalnız benim kulağımda.
Benden hiçbirşey kalmayan bedenimde,
içim senle dolu oturuyorum.
Kendime her gelişimde,
tekrar sömürüne uğruyorum.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




içim senle dolu oturuyorum.Ne kadar güzel bir benzetme .tebrikler üstad.
Aşk kendi içini görmek ve orda başka bir varlığı yaşatmaktır. Gerisi önemli mi?
Şimdi ben senden ibaretken,
Sende kendimi hiç göremiyorum.
//
'Sanırım karşılıksız sevginin duygu dolu az ama öz anlatımı olmuş,kutlarım sevgiler....'
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta