Somuncu Baba Şiiri - İbrahim Alaattin Ateş

İrfanınla bize ziya gibisin
Manevi babamız Somuncu baba
Meşalen sönmedi hala yanıyor
Parlasın daima Somuncu baba

“Somun” misal feyizinden alalım
Bu feyizle Ummanlara dalalım
Dergâhına cemaat olup dolalım
Kabul buyurursan Somuncu baba

Sırrın ayan oldu Ulu cami’de
Adın çıktı Hamidettin Hamid’e
Ne mana var kemik ile deride
Bizlere öğrettin Somuncu baba

İslam zincirine halka olmuşun
Şan ile şöhretten uzak olmuşun
Zaviyede çile hane kurmuşun
Bir lokma bir hırka Somuncu baba

Sana layık olmak harcımız değil
Nefsin gözü kördür harsımız değil
Bu dünyada onmak arzumuz değil
Yolundayız senin Somuncu baba