Somruk Şeker Şiiri - Nalân Yıldız

Gönlüm karışık, gölgelerimi ellerine verdiğim günden beri.
Sardunya yerine alışamadı mevsimsiz delirmeleri. Elemlerim tırmalanmış kedi çilesi. Yağmur sonrası huzuru istedim Tanrı’dan sanırım kredim yetmedi. Ve ben bildiğim duaları da unuttum, mekânsız bir kafirim artık, hiçliğim belki cevapları kaydırmamdan sorunlarım, sorularım belli…
Durgun bir göle ihtiyacım var taş sektireceğim. Mühim olan açısı olmalı ya da hızı, artık geceleri bile düşündüğümden biliyorum ilk sektireceğim taş olacak bu,ben hazırım iş gölü durgun bulmakta…
Gidişler gelişlerden önemli olmalı, olmalı çünkü artık hiçbir şeyden emin değilim belki biri çıkar ve beni gelişlerin önemine ikna eder, ölümlerin doğumlardan daha önemli olduğuna kendimi ikna etmem gibi. Biten işler, bitişler mi? ..
VIB(Very Important Business) .
Ebeler mi sobeler? Sobelenmek ebeye ellenmek mi,
asli işi yapan hangisi yani esas kişi? ...
Üvez ağacı kendini üveyiklere yakın hissetmeli ama üvey bir ağaç zaten ormana yabancı.
Rapunzel kendi saçlarından tutunarak kuleden kaçmalı ama gereklilikler gerçeklerle gerildiklerinde kopuyorlar ve bütün masalların sonu önceden biliniyor, çünkü masal tanrısı iyi halden
emekli üstelik artık kalemi kırık, yüreği de öyle olmalı...
Kötülerin iyi şeyler yapması günah mı sahiden?
Burnunun direğini sızlatan üç şey söyle,
ben içimi titreten bir şey söylersem.
Ama söylemem “söylenen kişi”ye çıktı adım
artık monologları diyaloglara tercih etmeli insan; bu yalnızlığın ilk şartı.
Niye ayaklarımızdan soğuk alınca karnımız ağrır? Sizin ağrımaz demek...
“Çiğyemezçıplakgezmez” soyadınız.
Şemsiyenizi ödünç alabilir miyim, belki yine yağmur yağar.