Somaya Ağıt Şiiri - Şükran Çamoğlu

Kıyamet koptu bugün habersizce Somada
Nice canlar kavruldu nice canlar komada
Tanınmaz hale gelmiş cesetler darmadağın
Benim de babam abim kardeşim var orada

Ölümden habersizce mağaraya indiler
Cesetler birer birer üst üste dizildiler
Anan bacın çırpındı ama göremediler
İhmalin bu kadarı tek suçlu baştakiler

Senin kara çizmene kurban olsun bu vatan
Çaresizlik değil mi bizleri hep ağlatan
İçimde bir umut var çıkacaksın komadan
Mehmet nerdesin oğlum seni arıyor baban

Kimi üç beş yaşında kimi gelinlik genç kız
Omuz omuza vermiş sanmayın onlar yalnız
Nasıl uyuyacaksın be Erdoğan vicdansız
Bütün dünya yas tuttu bizimkilerse hırsız

Sizlere destan yazıp haykırmak istiyorum
İhmali olanlara kin nefret besliyorum
Ben de arkanızdayım sizinle geliyorum
Hakkınızı helal edin cennette bekliyorum

Bir lokma ekmek için düştünüz bu yollara
Varsın olsun çizmenle elin yüzün kapkara
Sana da yakışan bu mertsin hep gözü kara
İşçisin emekçisin kulak verin feryada

Sizleri bile bile ölüme terkettiler
Kilitli kapılarda haksızca beklettiler
Toplu mezar kazıldı sessizce gömüldüler
Ey babasız kalanlar ey öksüzler yetimler

Elbette ben de bir gün geleceğim Somaya
Baştaki hainlerden hesap sormaya
Yıldıramazlar asla soksalar da komaya
Ben devam edeceğim hiç bıkmadan yazmaya

Soma başın sağolsun yeter mi bu kadarı
Anan bacın kardeşin kokluyorlar toprağı
Ey elleri kınalı ey elleri boyalı
Ah yerde kalmayacak gelecektir zamanı