Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
kömür artık kara yazmasın duyarlı yüreğe alkış
Özellikle maden kazalarının (oturduğu koltuk gereği) baş sorumlusu olan bakan efendi., dün manşetlerdeydi. Elini-kolunu RTE yazısı ile boyayıp süslediği kızını, yüzünde sırıtkan bir ifade ile CB’na el öptürmeye götürmüş.
Şimdi sorsanız, timsah gözyaşları dökerek günlerce TV ekranlarında boy gösterdiği ne Soma aklındadır ve ne de hala tamamına ulaşılamayan madencileriyle Ermenek….Yağcılıkla, koltuk sevdası böylesine sürdükçe ne yazık ki bu konuda dünya liderliğini bırakmamaya kararlılığımız da, benzer acıları yaşamamız da devam edecektir.
Şiiriniz okura o günlerin acılarını yansıtıyor.., gözler o günlere dalıp gidiyor, yürekler o o acıları yeniden hissediyor…. Anlamlı çalışmanız için teşekkürler sayın Muzaffer Kalaba…..
Bir avuç kömüre, bir can verenlerin ruhları şad olsun. Yüreğine sağlık.
Kan damladı üzerine elmasın
Anama söyleyin yağmur yağmasın
Kara bedenimden onlar utansın
Dağlar kucaklayan kartalken gönlüm
Gülümü yer altında soldurdu zulüm
Yollar hey diyende ses biz idik dost
Dalında duta yoldaş
Yolda umuda yoldaş
Kömür gibi sıcak gün gibi kardaş idik
Rüzgarların adını söke söke tırnakla
Sofralarda paylaşılan aş idik
Ama viski rengine
Ama kotra keyfine
Sömürü ahengine
Öyle kurban edildik
Şimdi tesellisiz iki dize bıraktık biz zalimlere
Biz yer altında tanıdık ölüm dediğinizi
Siz yaşarken unutmayın buraya geleceğinizi
Böyle geldi içimden bir anda sayın şair,sonsuz teşekkürler şiir için,saygılar sunuyorum...
onlar ki
''Bir avuç kömür için bir ömür verdiler''
Analar evlatlarına
Bacılar kardeşlere
Ağıtlarla figan feryat ettiler
Geride gözleri yaşlı eş
Yüreği yaralı bacı kardeş
Boynu bükük
Nice yetimler bırakıp gittiler...
onlar ki
''Bir avuç kömür için bir ömür verdiler''
Analar evlatlarına
Bacılar kardeşlere
Ağıtlarla figan feryat ettiler
Geride gözleri yaşlı eş
Yüreği yaralı bacı kardeş
Boynu bükük
Nice yetimler bırakıp gittiler...
Ateş düştüğü yeri yaksa da şair yüreğinizi de kasıp kavurmuş üstadım, ne denir ki; acılar dilsiz Allah sabır versin geride kalanlara...
onlar ki
''Bir avuç kömür için bir ömür verdiler''
Analar evlatlarına
Bacılar kardeşlere
Ağıtlarla figan feryat ettiler
Geride gözleri yaşlı eş
Yüreği yaralı bacı kardeş
Boynu bükük
Nice yetimler bırakıp gittiler...
Ateş düştüğü yeri yaksa da Şair yüreğinizi de yakmış üstedım, ne denirki acılar dilsiz halen ders alınmıyo olaylardan, Rabbim geride kalanlara sabır versin.
içimizde yara oldular....
Yanan şair yüreğinden gelen fıtrat gereği bu dünyadaki sorgu, Elbette ahrette daha dehşetli bir sorgudan geçecektir. Bu sorgulara her iki dünyada da meydan verilmemesi gereken tedbirlerin Cenabı Allah'ın 'HAKİM' sıfatı gereği HİKMETLE alınması esas olmalıdır. Sosyal feci ve elem verici bir yaraya şiirinizle parmak basmanız takdire şayandır. Muzaffer bey, tebrikler... kutluyorum yüreğinize elinize sağlık...
şiiri okurken için yandı ciğerim sızladı gözlerim yaşardı
gökdelenler dikenler ve ihallelri yabdaşlara verenler 301 canın hakkını ödeyemezler zaten ödemeyede hiyetliolmadıkları anlaşıldı o bepler saraylarda yaşasın binlerce koruma ile gezsin tozsunh ceremesinide bu halk ödesin ne zaman uyanacağız nezanam kutlarım
Bu şiir ile ilgili 108 tane yorum bulunmakta