Soma'da Kara Elmasa Kan Damladı

Omuz omuza madene girdi canlar,
Kamyonlar dolusu geliyor tabutlar…
Omuzlar üzerinde döndü canlar,
Bir avuç kömür için yüzlerce can yandı SOMA’DA.

Soğuk hava deposuna konuldular,
İsimleri bildiriyor okunan anonslar,
Kimi on sekiz , kimi kırk yaşında,
Gözü yaşlı analar, babalar, eşler, yavrular
Yürekler dağlandı SOMA’DA.

Ekmek parası için,
Bile bile girdiler yerin altına,
Tozu toprağı yuta, yuta
Zehirli gazları soluya, soluya
Nefeslerini , tükete tükete
Kazma salladılar, ter döktüler,
Bedellerini hayatlarıyla ödediler,
Kara elmasa kan damladı SOMA’DA.

Sessiz çığlıklar, ağıtlar, feryatlar,
Sorumsuzluklar ,İhmaller,
İlahi takdir, bu işin fıtratında var!
Kara propagandalar yayıldı ülkeye
gazeteler, televizyonlar
Fetvalar verildi,
Nutuklar, bildirirler atıldı
Dualar, hutbeler mevlitler okundu.
Hani beşeri tedbir?
Yaşam odaları, makineler, robotlar, iş güvenliği
Sarı çizmeler, baretler, maskeler,
Grizu, göçük, yangın, karbon monoksit,
Gelsin kömür, gitsin ömür SOMA’DA.

Kömürün yüzü hiç bu kadar kara olmamıştı.
Oysa kömür masum, kömür suçsuz,
Siyasal, ekonomik, teknik sorumlular,
Bu yüz karası hepimizin,
Ahrete yüz karası ile değil
Kömür karasıyla gittiler SOMA’DA.

Ey Soma’nın evlerine dönemeyen emekçileri,
Kara kömürün kara zindanından çıkanlar,
Madenden nasibine düşeni alanlar,
Kimine bir avuç kömür,
kimin den istenen bir ömür.
Sizin göremediğiniz gün ışığını , alamadığınız nefesleri,
Gördüğümüz gün ışığı, aldığımız nefes için
haklarınızı helal edin.
Acılar çok derin,
Kirlenen kalpler utansın SOMA’DA.