Kızılcık Ağacı Şiiri - Fikri Demirtaş

Ben bir kızılcık ağacıyım Barguzu bağında;
Tarihler kadar eskidir ömrüm,
Üç yüz yetmiş yaşında, ihtiyar bir kızılcık.
En erken benim açar altın sarısı çiçeklerim.
Sonbaharın habercisi yakut kırmızısı meyvelerim.
Dallarımda yeşil örtüler tiril tiril.
İçimde kuşlar şakırdar...
Ben bir kızılcık ağacıyım Barguzu bağında;
Çiçeklerim, meyvelerim, yapraklarım,
Kabuğum, köküm, çekirdeklerim.
Tadım mayhoş,
kan kırmızı kızılcık şerbetim.
Serttir bastonum, meşhurdur sopam!.
Şifa veririm canlara...

Ben bir kızılcık ağacıyım Barguzu bağında;
Beydağı'nın suyunu içtim yıllarca.
Kızıl yıldızlar doğar koynumda.
Gölgemde soluklandı nice canlar...
Toprak Dede, Deli Oğlan...
Genetik kaynağımın biri de Malatya‘da.

Ben bir kızılcık ağacıyım Barguzu bağında;
Uzattım başımı baktım Aspuzu bağlarına.
Göğe doğru binalar uzakta upuzunlar...
Gökyüzünde kuşlar çığlık çığlığa...
Kesilse de, yansa da ağaçlar,
Direnecek kızılcıkların öyküsü,
Yusuf ile Nilgün’ün sevda yüklü bağında...

Fikri Demirtaş
Mart 2017 Malatya