Soma Ağlıyor Şiiri - Nesrin Yaldız

İnsanlar feryat figan şokta
Çocuklar anlamaya çalışıyor olup biteni
Yürekler yandı soma 'da
Gencecik canlar gitti
Siyah elmas uğruna
Ömürleri boyunca unutamayacakları
Acı ile tanıştı çocuklar
Genç gelinler gözü yaşlı anneler
Soma ağlıyor
Bir kız çocuğuyla
Daha bir derin hissettim o acıyı
Babam öldü diyordu, birde dayım
Babasından sonra
El tutacaktı belki dayısı ona
Ama oda gitmişti işte sonsuzluğa
Küçük kızın gözyaşlarıyla yanarken yürekler
Birde soruyor muhabir
Babanı bir daha göremeyeceksin
Kardeşinde sünnet olacakmış yakında
Şimdi oda olamayacakmı diye
Allah kahretsin be adam
Sen ne yapıyorsun
Küçücük yüreği anlamaya çalışırken olup biteni
Daha bi derin yaşatıyorsun acılarını
Reyting uğruna...
Soma ağlıyor
Tutun ellerinden öksüz çocukların
Unutturamaz belki onlara
Yüzleri kara kara
Ama ekmekleri aşları bembeyaz babalarını
Yaz bitip kış geldiğinde
Nasıl yakarım sobamı
Her dolduruşumda kömürü
Somayı yaşıyormuşçasına
Tutuşmazmı yüreğim
Dehşetle haykıran annelerin
Gözyaşlarıylamı ısınacağız sonra
Çocukların babacım diye haykıran seslerini
Hatırlamayacağız değilmi
İliğimize kadar ısınırken
Sonra..
Kirli çizmeleriyle ambulansa çıkmak istemeyen genci unutacakmıyız?
O kocaman yüreği
İnsanlara verilmeyen değeri saygıyı
Kafalarına vururcasına
Yattığı sedyeye gösteren.
Soma ağlıyor
Kurtulanların sevinemediklerini gördük
Ne acı...
Arkalarında bıraktıkları arkadaşları
Bazılarının kardeşleri vardı
Karanlıktı.Can pazarıydı yaşadıkları
Bir anlık nefesti ihtiyaçları
Hatta bazılarını yüz metre ileriye taşıyacak
Bir iki nefesti, havaydı aradıkları...
Soma ağlıyor
Küçük kıyamet ogün orada yaşanıyordu
Birde üniversiteli genç vardı dimi
Simsiyah kömür ocağında çalışan
Bir yandanda okuyan
Hemde maden mühendisliğini
O hem gönlünü hem canını verdi oraya
Soma ağlıyor
Şimdi ne yaparsanız yapın
O canlar geriye dönmeyecek
Ve...kalanlar
Yine girecek
Her an nefesini kesen o çukura...