Soma Şiiri - Nebi Ünler

SOMA

Düşer maskeniz, tutmaz cila, netice, koma!
İdrak edebilene, derslik sopadır Soma.

İhmalin sonu budur! Nerede, önce tedbir?
Gerçek, ferman dinlemez! Beyhude, dil de tekbir.

Etten duvarınızdan, canı yanmışa tekme
Hataları örtme ki, beyim böyle diz çökme.

Günahlara bin keçi, hırsızlığa bin kılıf,
Soma’da ki tek gerçek, sağlam değilmiş kılıf.

Yakında unuturuz, taşeronu, ihmali
Pek allanır, pullanır, sülüklerin ikmali.

İşte böyyüklüğünüz… Dünya’ya rezil olduk,
Avrupa sıfırlarken, biz yine saç baş yolduk.

Hani iş güvenliği, “Örnek” demiş miş bakan,
“İdare et” dümeni, O kadar canı yakan.

Bir yanda kutucular, bir yanda “Çizme” diyen!
Rahat yüzü görmesin, çalıntı emek yiyen.

Omuzlamış madenci, kaç maden kurbanını?
Maden nasıl korusun, hırsızlar kurbanını.

Apaçık bir cinayet, katil göz yumanlardır
Tuzumuz kuru diye, düzene uyanlardır.

Neylesin Yılgın Yağmur, kader derler Soma’ya,
Allahım fırsat verme, tekrar, göz boyamaya.

Adanasız, 15.05.14 – 06.44 Yılgın Yağmur
……………………………………
……………………..
…………