Soma Şiiri - İrfan Erden

SOMA

Çığlıklar yükseliyor

Yurdumdan yine 

Kara haberler geliyor yüreklere 

Kimi ağıtlar yakıyor semaya 

Kimi elleriyle kazıyor toprağı, 

Bir umutla

Çıkarılırken madenden 

Ölü bedenler 

İsyanlar büyüyor, ucuz ölümlere

Yarım kalmış hayaller 

Çaresiz gelinler

Yetim kalmış bebeler 

Az ötede göçükten yaralı kurtarılmış 

Bir maden işçisi 

Kapkara olmuş her bir yeri 

Parlıyor gözleri 

Ve bembeyaz dişleri 

‘’Ağabey, çizmelerim kirletmesin sedyenizi’’ 

Of of

Çizmelerin kirletmez bastığın yeri

Bu çekingenlik

Bu mahcubiyette neyin nesi

Sen ki 

Dünyayı omuzlarında taşıyan 

Ömrü çalınan, yok sayılan madenci 

Yer-gök biliyor 

Görüyor 

Alnından akan o tertemiz 

Namuslu alın terini

Yüzündeki karalar onurundur 

Emekçi 

Gök bile delinmiş

Çıldırmış bulutlar

Güneş öfkeli

Yağar gözyaşlarım deli deli

Kömürün rengine bürünmüş kıyafetin 

Yeraltından 

Gökyüzünü avuçlar 

Nasırlı ellerin 

Sen olmadan doğmaz güneş 

Kısırlaşır, 

Gelinciklere küser toprak

Sararmadan düşer 

Dalından yaprak

Yakışmadı 

Böylesi ucuz ölüm 

Yakışmadı böylesi hazin son

Bitsin kader deyip geçiştirmeler,

Bitsin bu cinayetler…