Soma'da...
umudun azaldığı yerde,
zamanın tükendiği
ve yaşamın karaya büründüğü
son perdede,
ölümle...
çizmesinin kirini kendine dert eden yüreği temiz insanlarla,
bir göçükte,
kara bir nefeste ölümü soluyanlarla,
kahpe bir maden ocağında,
soma'da...
Ailesine değil soğuk bir toprağa,
kendinden olana değil,
amaçsız bir yarına tutunanlarla,
ölümle başbaşa, yine bir başına
ve yine soma'da...
Yaşamın değil artık ölümün gölgesine sığınanlarla,
kalanlarla ya da gidenlerle,
sahipsiz kalıp eli bağrında olanlarla
ya da çocuk sevincinde yaşayanlarına tebessüm edenlerle,
maden işçileriyle,
yine soma'da,
yine ölümün kendisiyle...K. Adsaz
Kayıt Tarihi : 20.12.2017 00:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kenan Adsaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/20/soma-74.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!