Soma Şiiri - Alev Necile Dinc

Soma Maden Iscilerine

Alin teriyle ekmek parasi kazanir
yedi kat yerin altinda yuzlerce metre derinlikte
kara elmasi kazip cikartmak ugruna
Caresiz komur tozunu komur kokusunu
Yutar cigerlerine
Gun yuzu gormeden alin teriyle calisir
beyaz yuzun beyaz ellerin olur komur karasi
Maden ocaklarinin sahipleri insafsiz
Asgari ucrete insan calistiriyor
Ceplerine girecek karini dusunuyor
iscilerinin emniyetlerini dusunmuyorlar
Insaf insaf
Hirsli ac gozlu insanlar bina ustune bina ev ustune ev aliyor
Dev holdinler kuruyorlar
onlarin gozunde insanin degeri yok
Bu ulkeyei idare edenler is kazasidir olur boyle seyler
diye insanlari kandiriyor.
Maden ocaginda cikan kazadan
Yuzlerce madencimiz kacmaya firsat bulamadan
karbon monoksit zehirinden olduler.

Anneler ve esleri bu aciyi kaldiramayip bitap dusup yikildi
Kalplerinden kan akiyor.
Boncuk gozlu cocuklarin gozlerinden sel gibi yaslar akiyor
Artik evlerinin diregi yikildi
Cocuklar babasiz kaldi boyunlari bukuldu
Ocaklari sondu tutanacak dal kalmadi
Binlerce insan akrabalarini kaybetti
Madenciler yan yana topraga gomulduler
Icimiz aciyor yuregimiz yaniyor
Bu acilara nasil dayansin insan
maden ocagindaki felakete neden olan sebepleri
Devletimiz care bulsun diger ulkeler gibi
her aileye tazminat odesin
Yoksa maden iscilerimiz haklarini helal etmez size
Yetmis alti milyonun cigerleri yandi
Yarap insanlik icin ulkem icin
Butun madenciler icin ne aci bir gun
gonullerde dinmeyen ates yarasi
Vatanim karalara burundu
Allahim bir daha boyle bir felaket gosterme