Soma Şiiri - İbrahim Rüşen

Mevsim bahar, aylardan Mayıs idi
Acı haberini aldık yüzlerce canın
Fakire mezar oldu madenin dibi
Sızılar anaları yüzlerce canın

Duyan koştu dipsiz kuyunun başına
Civanları verdik kara elmas taşına
Allah vermesin kimsenin başına
Dayanılır mı acısına yüzlerce canın

Kimi tarih yazmış nikâha gün almış
Kimi, beşik almış, baba olacakmış
Kimi, emekli olmaya gün sayarmış
Muradı yarım kaldı yüzlerce canın

Kiminin işi, kiminin ekmek kapısı
Fabrikamın bacası, evimizin ısısı
Bir kazmanın ucunda alın yazısı
Herkeste hakkı var yüzlerce canın

İnsan hayatının değeri kalmamış
Patron, umursayıp tedbir almamış
Taşeron insanlıktan nasip almamış
Diri diri yandı teni, yüzlerce canın

Kuyu başında ölüler tek tek sayıldı
Analar, eşler, dayanamadı bayıldı
Bir yamaçta toplu mezar kazıldı
Kılamadık namazını yüzlerce canın