Hava sıcak mı sıcak,
İnce bir ter damlası
Biricik ipim elimde, kızlar takipte..
Kimbilir kaçıncı kez geçtim önünden
Kocaman ağızlı, serin soluklu maden ocağı..
Kazmacı abiler var içeride
Domuzdamcılar..
Hani diktiği kalaslar Atlas gibi omuzlar yeryüzünü
Soluklanır labirentler ellerinde
Maharetle yürüdüğü
Küçük kaçamak bir gülüşle baktılar
Babaları kızların
Kocaman bıyıklı
Hepsinin gözleri sürmeli
Silinmez ki kömür karası..
Taş devrinden beri böyledir; deriye çekilir
Önce hatunların, sonra emekçilerin..
Lacivert tulumlarda gecesi parlar madenlerin..
Bayramda el öperdim
Birkaç kuruş belki şeker..
Kömür kokardılar..
Hep kokardılar, isli bir duman altıydı yürüyüşleri
Oysa ağızları bembeyaz gülerlerdi
Rengi belirsiz baretleri, kaşlarını örterdi
Derler ki doğaldır; arada olur..
Beklemez yaşamın çekilmesini
Bazen kömür çıkar, bazen ölüm
Maden apansız gömer bağrına sevdiklerini..
Kayıt Tarihi : 14.5.2014 13:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Soma 13/5/2014

İçerik zaten çok değerli ona söz söylemek mümkün değil de, şiir olarakta harika bir eser olmuş.
Teşekkürler
TÜM YORUMLAR (12)