ruhumu kapkara bir duygu kapladı bugün
insanlığın düşüşünü düşündüm,
kalplerin simsiyah kesildiği, duyarsızlaştığı
bunun karşısında insanın sadece kendisini düşünmesini düşündüm bu gün
ateş düştüğü yeri yaktı bugün
aslında düştüğü yeri değil beni beni yakmalıydı
ruhum daraldı içim gitti,
gözyaşlarıma boğuldum gittim bu gün
Gelin kendimize, kaybettiklerimize ağlayalım bugün
Kalplerimizin kaskatı kesilmesine
Vicdanlarımızın sızlanmamasına
Dertlilerin derdine ortak olamayışımıza ağlayalım bugün
Kayıt Tarihi : 27.5.2014 10:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Servet Akıncıbeyi](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/27/soma-41.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!