Soma Şiiri - Ahmet Öztürk 3

Her seçimde her defa nasıl da aldandık biz
Böyle onulmaz derdi bir de deva sandık biz
Çare merhem zannedip destek verdik yandık biz
Battaniye kefenler düşüyor renkli cama
Hastalar ilaç bekler masum bebekler mama

Memlekette gün olur mayın grizu patlar
Bir garibi öldürür diğerini sakatlar
Artık çözüm bulalım son bulsun bu vefatlar
Dön halkının derdine, vazgeç ayardan Şam’a
Patronu briç oynar gamsız vekiller dama

Krizler derinleşti hala bitmedi sancı
Ne sultan Süleyman’dır anla ne de sen hancı
Çözüm bekleyen dertler devletimin utancı
Baskıyla ve şiddetle halkı çevirdin muma
Vicdandaki yangını gönder söndürsün toma

Aydınlık gelecekse anladık yalnız düştü
Soframızda üç ekmek saydık ikiye düştü
Mektebi medresesi hani milli görüştü
Katildir sıfatınız yok gerek başka nama
Soma’ysa bağrımıza saplanan kanlı kama

Artık bundan böyle sen töremize karışma
Elbet yarın ahrette olur büyük duruşma
İnsaf et hakkımızda bari öyle konuşma
Cani kene sürüsü peşkeşten alır nema
Bilmem ki bunca zulme niçin sabreder sema

İster doğsun isterse batsın vefasız güneş
Yerin altı bilmezsin zifiri kubura eş
Tam üç yüz bir yüreğe düştü yivli bir ateş
Yok, burda renk cümbüşü kara çehre ve sima
İsterse Pazar olsun günlerden ister cuma

Henüz sıcacık iken madencinin al kanı
Aslanların önüne tut fırlat garibanı
Ölünce de işitme bunca ah-u figanı
Ey yağdanlık takımı gömdün başını kuma
Kim nerede can verdi söyle göstersin şema

Ozan hadim yine sen söyle derdinle inle
Baştürk’üm ne söylüyor eğil kulak ver dinle
Alay etme ne olur artık öz milletinle
Son çağın bilgesine bak kucak açtı Duma
Uyan ey necip millet bitsin ruhunda koma

AHMET ÖZTÜRK ANKARA
21 MAYIS 2014 ÇARŞ 14.15