içimde kömür karası bir iç var
bembeyaz bir hiç hiçliğimde
yürek parçalıyor sağır çığlıkları çocukların
babaları vicdan yıkıntısının altında
başları iki ellerinin mengenesinde anaları
kahrolası çaresizliğin kör kuyularında
tevekkülün kalın sicimi boyunlarında
celladı kendinden
canından son duasını okuyan
uğurlayanıysa utancın en kara gözlüklüsü
içimde bir umut var
biryerlerde “insan”
herşeye rağmen
“ahlak göçüğü”nün üzerinde
sabırla oturan
Kayıt Tarihi : 4.12.2015 12:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgiyle, şiirle, saygıyla.
TÜM YORUMLAR (2)