Som Bahar Şiiri - Erva Özbaba

Çıktığımız yola geri geldik istemeden
Kimse kalmamış gittiğim günden
Korkar oldum dünden, bugünden
Artık yoldaşımdır leylekler benim.

Kafiyesi yoktur hiçbir cümlenin
Kelebekler kadar yaşar benim bedenim.
Bir yaprak kıpırdarsa göğüs kafesimde;
Gülen gözlerin görünmüştür gönlüme.

Eskimiş ve tozlanmış raflar arasında
Buldum kaybolmuş ruhumu,
Rastlarsan eğer bu yalnız ruhuma
Yüzünden kaybolmasın o güz neşesi.

Yürüdüğün hazan kokan sokaklarda
Savrulsun o sararmış yapraklar.
Çünkü mevsimlerin en güzeliyle yürür
Güllerin en özeli.

Kalbimde kıpırdayan son yaprak ve
Sen -bir demet gül- beraberce yaşlanıp
Kurumaya yüz tutalım
İlelebet sürecek bu aşk çıkmazında.