1 mart 1961 Iğdır Tuzluca kağın köyü
Solum sonum olmuş
hani gittin ya
ne var bunda, hayata dair deme
insana dair hiç deme!
yapraklarını dökmekle kalmamış
dibimden kesilen
kökünden sökülen çınar kalmışım...
sesini yitiren türkü
nefesi kesilen şiir olmuşum..
Devrildiğim toprakta,
oracıkta yontulmuşum
kesilmiş biçilmişim
kendi mezarıma
dokuz tahta olmuşum...
Canlı cenaze sayılmış
kuyulanmışım...
o göğsüm taktalarının altına
konmak için yunmuşum
Bir tek musalla taşı ağlamış
birde suyum kaynamış
son ateşimle
Alnımı mezar taşım sarıp yazılamışlar
Sonum olan solumdan
kendim sorumluymuşum...
17.Nisan 2016
Tunay Bozyiğit SeydunaKayıt Tarihi : 2.5.2018 20:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!