Soluk Benizli Yüreklerin Ele Avuca Sığma ...

Buraları tanıyamıyorum,
Her ne kadar burada doğmuş olsam da,
Her kadını anneme benzetsem de,
Tanıyamıyorum annemi…
Şahit olduğum her mısra,
Benden doğmuş olsa da,
Tanıyamıyorum şiirlerimi…
Soluk benizli yazıyor kalemim
Kafam karma karışık!
Bin bir fikir var beynimde,
tanıyamıyorum onları…
Beynimi bu fikirlerle dölleyenin,
Kim olduğunu bilmiyorum.
Kendimi,
Tanımadığım bir aynada görüyorum!
Tanıyamıyorum kendimi!
Belki yansıma bana ait
Belki bu el, göz, bu kulak benim.
Ama
Benim değil başımdaki fötr şapka,
Ve bu transparan yürek,
Bu ahlaksız düşünceler,
Bu çıplaklık, bu bakışlar,
Bu değişkenlik benim değil…
Tanıyamıyorum kendimi,
Kim neden sömürdü beni! ?