Yâr elinden aldığım bir çiçeği, 
Hâlâ bir albümde saklar dururum. 
Aylar, yıllar geçti yârden haber yok, 
Kuru bir çiçeği koklar dururum…
Taşa yazdım ayrılığın adını 
Taş yitirdi hayatının tadını 
Katık yapar hoş günlerin yâdını 
Boş koyduğu yeri yoklar dururum…
Bir seslensem dökülecek sırçalar 
Gönül kuşum ufukları fırçalar 
Bir araya gelsin diye parçalar 
Bir varı bir yoğa ekler dururum…
Göçtü hayâl dünyamızın çatısı 
Ne doğusu kaldı, ne de batısı
Belki budur kaderin en kötüsü 
Yâr suç işler, bense aklar dururum…
Öldü desem biliyorum, ölmedi, 
Kavilleştik ben geldim o gelmedi, 
Mühlet bitti, bende mecal kalmadı, 
Hâlâ gelir diye bekler dururum.
Bahaeddin KARAKOÇ (Ihlamurlar Çiçek Açtığı Zaman / Ayışığında Serenatlar – Sıla Kitapları / İstanbul -2001
Bahaettin KarakoçKayıt Tarihi : 30.9.2005 00:14:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



TÜM YORUMLAR (1)