Dertlerinle beni inim inim inlettin
Dilerim ettiğini bulmadan gitmeyesin
Giderken bana acı sözlerini dinlettin
Taş kalbine elemler dolmadan gitmeyesin
Tertemiz aşkımızı boş yere karaladın
Bahaneleri nerden buldunsa sıraladın
Beni tam can evimden kalbimden yaraladın
Âhımdan nasibini almadan gitmeyesin
Mum ışığı kadarken bana yıldız göründün
Beni görmediğinde hani çok üzülürdün
Serviler gölgesinde açan güllere döndün
Doğduğuna bin pişman olmadan gitmeyesin
Ben değil ayrılıklar oturur adresimde
Bakıyorum ağlıyor, bak dediğin resim de
Binlerce hazan yaşa her bahar mevsiminde
Gül yüzün yaprak gibi solmadan gitmeyesin
Kayıt Tarihi : 6.2.2007 09:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)