Solgun Seyranım Şiiri - Seyfi Karaca

Sonra yolun yarısı zaten geçilmiştir
Sonra,
Yarasıda sarılmıştır gülün kanattığı,
Dallarında kuşlar uyanmıştır yarısı var, yarisi yok
Ayaküstü düşlerden
Toprak…tava gelmiştir, bahar dogurganlığında gebeleşmeye
Benim Yüregim
Ateş… alaf alaf
Yangınateşşşşşş
Kendiliğinden bir deliyi yoldan cevirmişim gibi, ezber eder, tutuşur çıradan
Belki Mecnunum…belki bulutları göğe çeken yağmurla,
en sagnak halinden hastası onulmaz,
Sadece gülümserliği kadar esenliğimle ışıyarak taaaa ezelden,
gece soğugundan açılan dünlerden bir dün belki
Geri dönen bugünü…lambalarını saya saya bütün tenhalıkların
Varıp henüz öpülmemiş alınlarına seherin sebeplendim,
Dostluguna seyyahım işte böyle, böyle garip, böyle günü gününe kervan
Gönlümün klavuzluğuyla maharetli ellerim ve gözlerimin sectigine dizlerim,
Adımlarboyu yolcusu yolundaki sevdalı
Dogduğundan beri goncasını dava eyler renklere….Aşk andıran bahcenin,
kimim dokunursa teline, fitilinde kor kıvılcımlanır…
ve cölüne düser çıgın
çiçeğine kuytu bir hayıftır…
Solarda belkisi genc iken, seyranı serap düşlerinde mahşeri…
Eger,
Ben isem bunun böylesi, hasretten güvercinlerim ölür habersizde,
Pençe pençe palazıyan alevler içinde bulunsam bile güzele..
nesine yagmurun.? kekreleşir su diye yanan ağzım ağzım,
sonra dönemez olur susuzlugundan degirmen
Oralarda değildir artık çünki ne gök, ne güneş
Yetişmez dilimki zamanı anlatsam….!
Efkar yüklüdür birbirinden koparak büyüyen uzaklıklar
Soluk benziyle düştüğü yerde kururken çorak toprak,
Gül kurularındadır vakti geçen, solgun seyranım.

Seyfi Karaca............Mart / 06