Üzülünce içine kapanır insan,
Kimseye açamaz kırgınlığını,
Kimselere anlatamaz hüznünü,
Çiçek solarken, kendi sapına eğilir sonuçta.
Bilirsiniz yalnızlık böyle birşeydir.
Yavaş yavaş solarken,
Kendinden başkasına söyleyememektir.
Yalnızlık her insana vardır.
Kimisine tek başına,
Kimisine kalabalıkta.
Kayıt Tarihi : 31.8.2023 01:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!