O rengârenk, ebrulî yapraklar da tükendi.
Hangi alev bahçeden esip geçti bu rüzgâr?
İhtiyar bir yolcunun kirpiklerinden indi,
Birdenbire bir yağmur… Durur, yeniden yağar!
Elinde kırık ayna, eskiyor artık zaman…
Sokaktır evi şimdi bu yapyalnız mevsimin.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim