Solfej Şiiri - Necdet Arslan

//*solfej…

rahat kaybettiğim o imzanın üzerinde
şöyle bir mırıldanmayla finale yürüseydi
kesik izlerle dolu bu şiirin son dizesi

.
…riski kavrama merakıma devrettiğim bu aşkı
vaha yorgunluğuma say
.
haklısın susmaya geldiğin ve öylece kalakaldığın için
.
esrik akşamlardan birinde korla dağladım masalımı
göğsümde nisanlardan kalma göçebe bir fluluk
sihri bozulmuş İstanbul silüeti
.
ki / dilimi biçimlendiren uysal dalgaydın
sevdamız güzel günlükler oyalardı yüreğimize biliyorsun
.
gidebileceğimiz herhangi bir şehrin dar sokaklarından
suçlarımızı ürkütmeden geçişlerimizi mümkün kıl rüyalarına
kumrulardan ödünç alalım italik sevişmeleri…
.
son kez vuslatlar soyunsun birbirlerine
.
şarkılar karıştıralım yıllanmış şarapların burukluğuna
soluklanmadan üç kıta dört mevsim ateş ekelim kuytularımıza
.
böyle olurmuş geri sayımda sonuncu mola
birlikte seyredelim buharlaşırken aşkı kol kola