Solfej Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

Solfej

Gözyerin tek varlık evim
benden başkası açmasın kapısını
güncesinde adım saklı kalsın...
Ödüm kopuyor beni bulacaklar diye sende...
esamemi okuyacaklar gözlerinde...
Göz kıtlığı dünya üşüşecek
o iki dağ papatyalarına..
evim yıkılacak başıma...
Kipriklerin portesine
kuşca diziliyor bakış notaların
Solfej yapıyorum
aşka türküleniyor
Sol anahtarım yuvasını buluyor
kapısı açılıyor türkümüzün
gözce adına başlıyor nefese
daha şimdiden anonim kedere...
gözlerin türküye eş değerde
hele o kelebekçe uçan gülüşün
nakışlıyordu yüzünü
dudakların öylesi usta nakkaş
ellerin gülüşüne eşlik ediyordu
aşka çalışkan ellerin
oya, oya işliyordu gövdeme...