Soldurdunuz Çiçekleri Şiiri - Ahmet Yılm ...

Çiçek kokardı Anadolu…
Yediveren açardı güller
Yaprağında arılar uçardı
Nergis gene uzun boyluydu
Kardelen beklemezdi baharı
Boynu bükük olsa da
Lale gene boy boy
Gene renk renk açardı

Çiçek tarlasıydı Anadolu…
Kızılırmak gelinciklere özenir
Göksu zambaklara imrenirdi
Ağrı’nın yamacındaki sümbül
Bozkırdaki fesleğene
Bazen mahcup
Bazen edepsiz mektuplar yazardı
Çorum’dan geçmese de yolu
Ordaki karanfile âşıktı Sakarya
Karadeniz dillendirince bu aşkı
Sakarya’m utandı, kızardı

Dostluk kokardı Anadolu…
Fırat
Gücenmesin diye
Akdeniz’e akardı hafta sonu
Yeşilırmak
Özletmeden kendini
İzmir’de gezinirdi bazen
Aydın’da ‘Hançer Barı’ oynanır
Urfa’da horon tepilirdi
Ordu’nun dereleri
Yıkarak bendini
Yukarı akar
Munzur
Dört mevsim yeşil kokardı

İnsan kokardı Anadolu…
Afyon’da anıtlaşmış dedelere
Yarını yüklediği kağnılarla ulaşan
Kahraman nineler vardı
Bedenleri mecalsiz
Çarıkları yırtık da olsa
Gözlerinde azim
Omuzlarında şarapnel vardı
Kağnıları yorgun
Öküzlerinden biri hasta olsa da
Ninem
Tepeden tırnağa namus
Baştan ayağa yürek kokardı
Pazen kundaklara belenmiş
Yumuk yumuk gözlü bebeler
Özgürlük aşkıyla doğar
Yarına umutla bakardı

Kokuları öldürdünüz…
Çaldınız insanımın umutlarını
Özgürlük aşkıyla doğmuş
“Ülkem için varım” diyen bebeleri
Zindanlara, mezarlara doldurdunuz
Kahrolası kibriniz ve nefretinizle
Bir an olsun düşünmeden yarını
Bedeli kanla ödenmiş
Vatan toprağını sattınız
Anadolu’nun açlığı pahasına
Embesil çocuklarınızın
Ve yedi sülalenizin
Ve dalkavuklarınızın
Servetine servet kattınız
“Annem beni yetiştirdi” diye
Eskişehir Marşı’yla askere giden
“Türküm, doğruyum” demek için
Sabahın köründe okuluna koşan
Ve hatta
“Ben ülkemi seviyorum” diyen
Milyonlara düşman oldunuz

Soldurdunuz çiçekleri…
Antep’e, İzmir’e asker çıkaran
Toprağıma
Kültürüme
Namusuma göz dikmiş
Hepsi birbirinden şatafatlı
Birbirinden mağrur
Ne çok düşmanı yendi
Sürdü bu topraklardan
Bu yüce millet
Hepsi düşmanımızdı elbet
Ama siz
Dostmuş gibi geldiniz
Hırsınız heybenizdeymiş, göremedik
Elimizden
Cebimizden
Boğazımızdan çaldınız
Taş üstünde taş komamasına çaldınız
Doyuramadık gözünüzü
Ancak unutmayın
Tarih
Tükürülmüş
Gene de kızarmamış olarak
Anlatacak yüzünüzü
Çünkü siz
Umutlara saldırdınız
Sadece çaldınız
Ve
Kasanızı doldurdunuz
Talan ettiniz Anadolu’yu
Güçlendikçe çıldırdınız
Çiçekleri soldurdunuz