Yıllardır, bağrımdan koparılıp alınan canları
Hep dalından koparılan
Güle benzettim.
Düştü mü yere, yavaş yavaş solar ya?
Hep öyle yaşadım.
Bir gün seni tanıdım,
Capcanlı, dimdik görünce karşımda
Unuttum düşüp solanları.
Kapıldım güzelliğine.
Çok sevdim seni.
Umudum oldun
Neşem oldun
Tek varlığımdın artık.
Bir gün terk edip gittin
Bu sefer de ben düştüm,
Başladım yavaş yavaş solmaya.
Kayıt Tarihi : 15.12.2006 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şairin SESSİZ ÇIĞLIK isimli kitabında yayınlandı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!