Her gecen gün kendimi askin büyüsüne birakiyordum.
Bir cicek daha büyütmeye cabaliyordum,
O cicek sevda bahcemin tek solmayan cicegiyi olacakti.
Her gün sevgimi bagislayacaktim, koklayacaktim, sevecektim.
Kurumasin diye gerekirse gözyaslarimi dökecektim.
Ve sen geldin, sevda bahcesine bir cicegimde daha olmustu
Paylasmak istedim cicegimi seninle
Sende benimle kokla, sende benimle sev diye,
Soldurdun cicegimi, baska gülüm yoktu benim... Sad
Birak simdi ölsün yüregim.
Yasamak bu kadar anlamsizken.
Birak sönsün gözlerim.
Bak bedenim hala ayakta duruyor.
Ama birak ne olur birak simdi ölsün yüregim...
Oysa ne kadar cok anlatmak istedim sana bendekileri,
Kanayan yaralarimi, sevdalarimi, asklarimi,
Ya simdi ne kendimi anlatabildim,
Ne de sen dinleyebildin beni...
Yoruldum ben,kalbimin atisi bile agar geliyor bana.
Nefes almak bu kadar zor,
Ve hayati bana bu kadar anlamsiz birakirken;
Ne olur öldür artik yüregimi.
Kaybedebilecegim, yenilebilecegim tek sey.
Kanattin, acik cektirdin, yeterince iskence ettin.
Hadi öldürde bitsin sevdalarim.
Kayıt Tarihi : 21.7.2005 01:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!