Camiden, türbeden, bazen Mekke’den
Pozlar verip barları “tekke” gören
Haram yiyen, söven, bazen fenomen...
Ne insanlar gördüm diyemedim ben...
Bir an durakladım, dağıldı cümlem…
Evet “insan” uymadı bu cümleye!
Ben onlara “hayvan” bile diyemem
Hayvana haksızlık olmasın diye…
Ezcümle bu haksızlık, Hakk’tan olmaz.
Sonunda vazgeçtim sıfat bulmaktan...
Çünkü hayvan seçer, asla hoşlanmaz
Kendi pisliğinde yetişen ottan!
“Biz inançlıyız” der bu sıfatsızlar?
Haramı paklar sağ elle yerlerse(!)
Sağ memeden sütü kutsal sayarlar(!)
Ve hayra yürür sağ ayak öndeyse(!)
Konuşurlar organlar üzerinden!
Hele kadınlarda mevcut organlar;
Sağ, sol, alt, üst hiç farketmez gerçekten
Hepsi de sakıncalı, şeytandırlar(!)
Durmadan şeyhler, hoca efendiler
Vaaz verirler organlar hakkında.
Sanırsın gereksiz şu soldakiler;
Sol ayak, sol el, malum kalp de solda?
Sol gözden bakarsan olmaz mesele…
Sol kulak iyi duyuyorsa dinle…
İstersen harama dokun sol elle(!)
Ama haram yerken olmaz sol ile(!)
Pendik/14.10.2018
Mustafa BulanKayıt Tarihi : 11.10.2024 14:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!