Solan Hatıralar Şiiri - Teyfik Abanoz

Gönlüm sonbaharında
Solan hatıralar silinmeye yüz tutmuş sevgilerin nöbetinde
Bir ümit belkide
Senden bir ümit gelseydi
Bir damla ümit yeşertirmiydi bu aşkı?
Şimdi kurumakta içimde bir devri batıran bu sevda
Ne bir ümitte beklemiyorum artık...
Sen deyince kıvılcımlar alıyor yüreğimi
Yangına davetiye çıkarıyor senli yaşamak
Sensiz yaşamayı sorma sakın...
Alışmak
Alışmak ölümden zor...