Gel dön, kendi benliğine.
Bu hayat, böyle hiç gitmez.
Muhtaçsın, elbet sevgiye.
Buna senin, gücün yetmez.
Bak bu yaşta, perişansın.
Her gece, nerde yaşarsın.
Bir gün, hayattan bıkarsın.
Kendinden, hep utanırsın.
Kanat et, mutlu olursun.
Helalini de, bulursun.
Hala daha, ne durursun.
Bu pislikten, kurtulursun.
Geceler, sabah olacak.
Solan, güllerin açacak.
Yalancı dostlar, kaçacak.
Gel, hayatın kurtulacak.
Evlat, boynu bükük bekler.
Buna dayanmaz, yürekler.
Gelse de, haram paralar.
Dört kitapta, yok bu işler.
23.11.2001
Çanakkale Boğazı
Kayıt Tarihi : 26.7.2010 00:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Karahasanoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/26/solan-gullerin-elbet-acacak-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!