köpüklü gemiler geçiyor gözlerimin önünden
anlam delirmiş kendi küpeştesinde
yanık türkülerin ezberi dillerimde
kendini taşıyamayan insan kalabalığında
gün yeniden doğuyor şafak bakışıyla
parmağımda kangren bir tetik hayat
ha patladı, ha patlayacak
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
