Sol Elle Yazılanlar Şiiri - Yorumlar

KENDİMİZİ KENDİ KAZDIĞIMIZ KUYUYA ATIYORUZ…

İnsan, her geçen gün, kendine yeni kuyular kazmakta ve kazdığı kuyuları yine kendi varlığıyla doldurmaya çalışmakta.
Bir kuyu ve sadece bir insan.
Bir kuyu içinde yalnızlığa mahkum edilen ruhumuz.
Sadece “ben” diyerek “bencilleşen” ve kendinden başka hiçbir şeye değer vermeyen, hatta başkalarının varlığının farkında bile olmayan, kendi kuyusunu doldurmaya çalışan, çıkarcı, basit, bencil insan tipi.

Ne kuşların cıvıltılarını, ne yıllara meydan okuyan o, okşandıkça, ovaladıkça hoş ıtırlar saçan huş ağacının kokularını yaşamaktan kendini mahrum eden insan.
Bir ağacın altında, serin gölgesinde bile kendini dinlemeye, kendini anlamaya fırsat vermeyen yalnız insan.
*
Şair Cahit Koytak' a göre; gündelik hayatın akışına sonsuzluğu ve ebedi yaşamı göz ardı edercesine kendini bırakmış olan insanların derinlik boyutunu kaybetmiş olmalarıdır. Eşyanın metafizik anlamını ve boyutunu göz ardı eden insanlar, şair için her şeyin kıyısında, nesnelerin arka planına geçemeden yaşayan kişiler olarak görülmektedir.
–Alıntı-
…

“yalnızlığına kendini ekip çöle çevirme onu,
son çare, tanrıyı ek, onun boncuklu kelimelerini,
göğün ve cazın ırmaklarını geçir içinden”

Cahit Koytak, felsefesini gayet net bir şekilde yukarıda ifade etmişler.
Onun için, insanlar yalnızlıklarına kendilerini ekerlerse, ruhlarını, şuurlarını, yüreklerini çöle çevirirler.

Kendilerini bu kadar yalnız hissetmek yerine, bu kadar bencilce düşünmek ve hatta ruhsuzlaşmak, maddeleştirmek yerine, gönüllerine Allah’ı ekmelidirler. Allah aşkı, onu daha insan yapacak, hayata ve varlıklara daha manevi, ilahi bir anlayışla bakmasını sağlayacaktır.

Hep maddeyi gören ve düşünen, kendi de sadece maddeden ibaret olduğunu düşünür.
Maneviyatın hazzını yaşarsa, kendinde de sevgi gülleri, insanlık çiçekleri, tabiatın yeşilliklerine uygun ruhunda manevi güzelliklerin bahçeleri açacaktır.
*
Yine, yazacaklarımı, şairi anlatan alıntı yazı ve şiiriyle bitireyim.
Zira yazı uzadıkça pek okuyan olmuyor.
…


“Küçük, sıradan hayatın içinde kendisini sonsuzca yaşamaktan alıkoyabilecek öğeleri bulup çıkarmaya çalışan şair, artık kendini yabancı hissettiği hayattan kaçışını da şu şekilde dile getirmektedir:

Her gün yüzlerce sözcük kazıyorum zihnimden
Bir kucak kitap yakıyorum
Filmi yarıda bırakıp kaçıyorum
Kapıları çalıp kaçıyorum
Çocukları görüp kaçıyorum
Anneleri babaları görüp kaçıyorum
Örtülere bürünüp örtüleri savurup
Kaçıyorum ben
Hepinizi bırakıp bu ılık suda
(Huş Ağacı Hakkında Bilgi Topluyorum)
…
Tercihini yapıp sonsuzluğa kanat açan bir martı gibi bu hayatın geçici öğelerine paydos diyen şairi artık hiçbir güç tekrar bu hayatın sıradanlığına çekmeye yeterli olmayacaktır. Nitekim asla geri dönüşü olmayan bir idam kararının veren bir hâkimin kalemini kırışının andırırcasına şair de içinde bulunduğu dönülmesi artık imkansız durumu şu mısralarında dile getirmekte:

Ben sazımı kırdım dosyamı saçtım
Kağıtlarımı yaktım
Kuşlarımı uçurdum
(Huş Ağacı Hakkında Bilgi Topluyorum)”

* İKİ TIRNAK ARASI ALINTIDIR.

Sevgi ve saygılarımla.

Hikmet Çiftçi
10 Mayıs 2013

“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”

dağa taşa yazı yazmayı bırak,
göğe kuyu kazmayı bırak,
kendi kendine konuşmayı da;
son çare Tanrıyla konuş,
Tanrının rüzgârlara, yağmurlara
ve yalnızlara öğrettiği kelimelerle.

...her güzelde bir kusur olduğu gibi hemen birçok faydasız görünende de istenilirse bir tutar dal buluna bilir.

...yukarıya aldığım bölüm bu açıdan oldukça gözdoyurucu geldi bana.

...saygılar.

kuyu dolana dek.. sabirla bekle
ne defter al eline.. ne yeni bir sey ekle
yuzlerin de boya saclarin da ak
daha once yazdiklarina bak
yuregin de ucusan kelebekle
saclarini tara.. olmaz bas genc yasta
kabak

hus agaci altin da otur
bitler basin da yapar iken tur
oksa musfikce basini cinlerin
bizansli yasli kargalara olmasin hinc ile kinlerin
suleymani mesk et onunla konus
sor nicin yapiyor gubreye konus..

tur turev.. seklen.. forma girsin de.. var zirva olsun..

fakat.. kuyum bos.. icim bos.. dolana dek yazmiyacagim.. demis zaten..

neden bu kadar ustune gidiyorsun..

gitmiyoruz efendim.. uzerine filan gittigimiz yok..

kuyusunu doldurmaya calisiyoruz..
yururken kitap okumasin.. meleklerle carpisabilir tamam da.. molalar da.. cagdas siiri hakki ile verenlere.. karsi olmadigimizi..

estetik bozukluga karsi durdugumuzu idrak edip.. ogle molalarin da kompozisyon
calismali.. bu vesile tesekkur ederim saygilar
..

Yalnızlığa da insanın ihtiyacı vardır bazı şeyler kalabalıkta mahkeme edemez insan. Şiirin içeriliğini bilemem şu ifade hoş değil. Yalnızlığına kendini ekip çöle çevirme onu,
son çare, tanrıyı ek, ekilir dikilir gibi olmaz ha şu olur Allah sevgisini ek kalbin temizse hazreti Allah’ı kalbine çağır yalnızlığına bağır demeli insan yalnız kaldığın da yalnız değildir kalbine sahibini çağırdığında. İnsan kalabalık da da yalnız hissedebilir kendini kalabalıklar yalnızlığı bozmaya bilir sevginin muhabbetin anahtarını kaybederse insan çölden farksızdır saygılar

efendim cahit bey caponyali mi.. elbette degil..
ben kalkip turk olan birine.. arap alman ingiliz diyemiyecegim gibi capon da diyemem..

peki cahit bey bayan mi.. elbette degil.. ben bir erkege bayandir der yalan soylersem..

surda benim on paralik itibarim olur..
yazdigima ehemmiyet verir.. benim yorumlarimi okurlarmi..

peki cahit bey sairmidir.. bittabii degil..

kalkip ben.. sair olan birine.. sair degil diye iftira atamiyacagim gibi..

sair olmuyan birine de.. sairdir diyebilirmiyim..

peki benim bir garezim olabilirmi.. tovbe hasa.. hic kimseye.. yakinimdir.. ahbabimdir.. esim dostum hemserimdir diye tolerans tanimiyacagim gibi..

diyelim ki.. can dusmanim.. ben kalkip dusmanim diye onun sairligini gormezden gelebilirmiyim..

sair degil ise.. dosta dahi degil derim..

bende yalan olmaz..
benim dusmanim degil.. kisisel garezim yok..
yemin billah kendisini tanimam etmem.. ismini ilk kez duyuyorum.. cok kez duysamda fark etmez.. sair degildir..
saclarini malalamali.. taramalidir..

beterin beteri var.. buna da sukur.. kalkip ulu orta.. hakaret edebilir

bizi asagilayabilir iken.. edepli edepli duz yazi yazmis.. bu nedenle kutlarim.. secki sebeb mutesekkirim..

beterin beteri deyince..

Hz Musa A.S.. miraca cikacakmis.. yolda giderken..
kumlarin icinde yatan bir kimse gormus.. selam vermis.. neden yattigini sormus..

kumda yatan..

-insan icine cikamiyorum.. cirilciplagim.. bir elbisem yok.. onun icin kumda yatiyorum.. demis..

Hz Musanin miraca gidecegini ogrenince..

- Rabbine selam soyle.. bana bir elbise versin.. demis..

Hz Musa basustune deyip oradan ayrilmis. gitmis gitmis.. ileri de.. surunerek giden birine rastlamis.. bu cok yasli kimseye selam vermis..
miraca gidecegini ogrenen yasli adam da..

- Rabbine selam soyle.. ben cok yasliyim.. bana bir merkep versin bineyim.. yuruyemiyorum.. demis..

basustune.. deyip ayrilan Hz Musa.. miraca cikmis.. donuste yine bu yasli kimseye rastlamis..
- ne oldu.. rab merkep verecekmi bana .. diye sormus..

Hz Musa A.S
- senin bir komsun varmis.. yakinda merkebi doguracak.. o ilerde yavrusunu sana verecek.. deyince.. surunerek giden yasli adam.. ofkelenmis..

- o adamin mali bir iken iki olmasin.. vara ben merkep filan.. istemem.. demis..
megersem boylesine fesatmis.. rabbimiz onun icin vermiyormus..

derken.. kumda ki yatan ciplakla karsilasmis yine..

- ne oldu.. rabbin elbise verdimi.. demis..
Hz Musa

- ben elbise isteginizi ilettim.. eger sukur ederseniz.. sabir ederseniz.. ilerde elbiseniz olacak.. buyurmus..

Ofkelenen ciplak..

-Yahu surda ciplak yatiyorum.. daha neyine sukur sabir edecegim.. deyince..
.. bir ruzgar esmis.. uzerinde ki kumu da alip goturmus..

meger kanaatkar degilmis..

kissadan hisse.. beterin beteri var.. buna da sukur arkadaslar..
bu vesile ilede kutlarim.. saygilar..

yine de daralırsa için,
yine de sığmazsa kafan evlere, kafelere,
kuyunu sırtına vur kırlara açıl,
dağlara tırman;
...

kendinden kaçamadıktan sonra mekanı terk etmek
ne kadar çaredir ki üstadım

seçki güzel ve isabetli
saygılar

İsyanın menevişleri düşer de gamzelerime.
Lal olur dillerim, sır dolu geçmişime.
Hiç bir anahtar, açamazken usumun kapılarını,
Aymazlar;suizan ile dolanır serimin bahçelerin

Ah şiir alıp başımı nereye gitsem yalnızlığım çarpar suratıma bir şamar gibi.Kuyuların sessizliğini ve derinliğini acıların, yazmaz küflü hiç bir kitap ve kitaplar beni anlamaz.