Sol bacağım Şiiri - Fuat Eriçok

önce bir deli kamyon sonra polis motoru
iki kaçık sürücü gelip vurdu bacağa
şeytanın piyangosu… beterin en beteri
yürürken doğru düzgün, benzedim salıncağa

zavallı sol bacağım aylar boyu âtıldı
kah bileğim kah dizim hem şişti hem katıldı
kalkıp gezmek ne mümkün, kalıp gibi yatıldı
ulaşmak büyük dertti üç beş metre uzağa

her nerende dert varsa canın ordadır derler
söylemeye söylerler sonra çekip giderler
timsah göz yaşlarıyla birkaç kelam ederler
sen yatakta umarsız, bakarsın sola sağa

zavallı sol demişken ülkem aklıma düştü
solundaki zafiyet malesef kara düştü
varı yoğu sağ yedi, yaladı yuttu şişti
sola karşı devlet hep kırmızı görmüş boğa

zavallı, ah zavallı… yeter be andavallı
sızlanmak neye yarar? kalk silkin bundan kelli
sağ kalabalık ama çok sığdır, kesin belli
kullanırsan aklını karlar yağar o dağa

yatağa mahkum isen sızlanırsın ağlarsın
aklına ne gelirse arabeske bağlarsın
acın yetmezmiş gibi dağladıkça dağlarsın
neler neler verirsin kalkmak için ayağa

yapamazsın hakkıyla hemen hiçbir işini
ne rahat yemek yersin, ne edersin çişini
özlersin denizini hatta kara kışını
sanki dönüşmüş gibi yüz yaşında bunağa

bu sol ayak vaktiyle ne yaman şutlar attı
voleybollar oynattı, potalara zıplattı
yarışlara katıldı tozu dumana kattı
ne var ki kurban oldu iki sersem ineğe

alçıyla sabitlenmek işkencenin hasıdır
adalenin iflası eklemlerin pasıdır
hareketli insana şeytanın kumpasıdır
git bile diyemezsin vızıldayan sineğe

bir zıpladı çekirge, ikincisi zor geldi
fodulluğa aldanma, her ikisi de keldi
çektiğim sıkıntılar cidden büyük bedeldi
artık binmeyeceğim iki teker bineğe

bacağımdan vazgeçtim, kafa sağlam neyse ki
aman gelip kırmasın onu sersemin teki
zaten birkaç çatlaktan yeterince müşteki
bence artık gerek yok daha fazla değneğe

daha da az tıkınsam yediğim her öğünde
yine yürüyebilsem on kilometre günde
olurum kesinlikle eskisinden de zinde
törpülenirim yoksa, zaman amansız eğe

4 mart 2017