SOL ANAHTARI
Ben de bilirdim, senin kadar fütursuz olmayı.
Gürültüler içinde, suskunluğumdan anlam aratmayı.
Ben de bilirdim; kapılar yüzüne kapanırken,
anahtarları cebime koyup sessizce kaçmayı.
Yapmadım.
Kalbim kratere dönmüşken, korumadım buzdan kaleleri.
Kavgası, şanı ise aşkın; aşık, adil dövüşmeli.
Sevmeli, söylemeli ve aşka dair her şeye dönüşmeli.
Göremedin, gözün oldum.
Duyamadın, kulağın.
Kalbini yok sayıp yaşadın,
sana hak ettiğin dünyayı hatırlattım.
Şimdi bana ne senin, ne de dünya üzerinde yarım kalmış
herhangi bir şeyin dönüp hesap sormaya hakkı yok.
Çıkamaz karşıma hiçbir haksızlık.
Sen kendine plastik zaferler yazarken,
ben yenilmeyi gururla bağrıma bastım.
Kızamayız birbirimize.
Ne bana çok sevdim ne de sana sevmedin diye.
Bir gün duymaz, görmezse biri seni
ve kapıları yüzüne kapatırsa evin bildiğin biri,
anahtarlar sol cebindeydi.
Yok, beni fazla düşünme.
Ben yine bulurum yolumu.
ama sen, bundan sonra adil dövüş olur mu ?
Can Toprak Bayar
Kayıt Tarihi : 13.11.2024 11:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!