Söküp atsam
tükenmeye yüz tuttugumun,
sanki son gecesi...
böylemi yanarmış insanın içi
böylemi sızlarmış dostlar
ne bıçak yarası
ne kurşun yarası bu
dayanamıyorum bitmeli bu acı
ne olur söyle mecnun
varmı bunun çaresi
ferhat sen yardım et
kavuştur beni ne olur
bir yangın var içimde
alev,alev kor, kor,yanıyor
durmuyor durduramıyorum
kül etti içimi
sanki nefes alamıyorum
böylemi yazılırmış kader dostlar
bu nasıl acı imkansız
bu nasıl bir sızı tarifsiz
bıçak yaramda oldu
kurşun yaramda
mapuslada erken tanıştım
ama tatmadım bu acıyı dostlar
bogazımdan ta aşşagıya kadar
kesip açsam gögsümü
bulsam acıyan acımı
söküp atsam
dinermi dostlar bu acı
bitermi dostlar bu sızı
tükenirmi 'onsuzluk 'dostlar......
Vedat Polatdemir
Vedat PolatdemirKayıt Tarihi : 3.12.2008 13:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vedat Polatdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/03/sokup-atsam.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!