Söke Söke Al Şiiri - Mehmet Zafer

Kaç zemheri gecedir ayazda yaşıyorum
Canı Azrail’e servis ettiğim bu günlerde
Bir duble ömür almaya geldim
Merhamet dilenen dilenciyim kapında
Üstüm başım darmadağın aç kapıyı
İçim üşümüş
Buz tutmuş kirpiğim kaşım
Loş sokakların kaldırım taşlarına
Adını yazıp arşınlamaktan
Kan revan içinde ayaklarım
Yak sobayı
İki odun at ısıneversin yüreğim
Ellerinle bir çay demle
Buğusunda aklı hoş edeyim
İçelim karşılıklı sandalyelerde bardak bardak
Sonra gel yanaş kırağıma usul usul
Yasla başını omuzuma
Saçlarında dolaşsın parmaklarım
Gözbebeklerine şiirler dokuyayım
Belki son deminde ömrüm bir daha buluşamayız
Farzetki öldük mahşerde hesaptayız
Yapış yakama
Sevdanı söke söke al