Ne güzel şeysin sen öyle...
Kurban olduğum seni ne güzel, ne tatlı yaratmış.
Bu karanlık günde bir gülücüğün;
Açtırdı çiçekleri...Semayı maviye...
Biraz kendime geldim, seni görünce.
Pabucun delik, düğmen kopuk...
Boş ver, aldırma!
Neşen daim olsun
Sokaktaki çocuk!
Kayıt Tarihi : 3.1.2008 18:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mart 1996. İstanbul Bakırköy'deyim o zamanlar. Çalışıyorum. Özgürlük meydanında ayakabı boyayan çocuklar var, dizi dizi... Aralarından biri Mardin'li Ali. küçük, çelimsiz, gözleri çakmak... Bir keresinde yanıma geldi yürürüken, yaklaşık 20 metra yürüdük beraber ve de onun ayakkabımı boyama ısrarı var yanımızda tabi :) olmaz dedim boyatmadım. parasından falan ya da ona güvenmediğimden değil başkasına ayakkabımı boyatmama huyumdan. Neyse gel zaman git zaman ahbap olduk. Meydandan gelip geçerken bazen şeyler alıp yanına otururdum, yahut hemen arkasına merdivenler-malum tezgahın önü kapanmasın- beraber yer içer sohbet ederdim. ilk kez sokakta çalışan çocukların -filmlerin dışında- gerçekten de çalışırken ders çalıştıklarına şahit oldum. beraber ders yapar olduk. hatta onun için Beyazıt İl Halk Kütüphanesine dahi gittim ödevi için hatırlıyorum. 1,5 senelik muhabbetten sonra onu yavaş yavaş yitirdim... kayboldu. Ama hala içimdesin Minik Ali'm benim, her nerdeysen, ne yapıyorsan 'Koca abin seni seviyor'
ALİ’ M
Bir türkü vardı hani;
”Gam için mi doğurdun garip anam sen beni?”
Dilime dolandı da sabahtan, sen düştün gönlüme
Doğuştan talihsiz bebeğim, sessiz meleğim.
Aynı karında yattığım, aynı kanı taşıdığım
Canım kardeşim Ali’m.
Ben senin hem ablan, hem annenim.
Doğruluk, dürüstlük, sadakat sende.
İyilik, güzellik var özünde.
Dünyayı verseler yoktur gözünde,
Gözünün bebeği söndü bir tanem.
Neylersin kader bu, bozamazsın ki,
Alın yazını silemezsin ki,
Yazan böyle yazmış şikâyet kime?
Yarın ne olacak bilemezsin ki…
Hırçın akan suydun çocukluğunda,
Anam, nasırlı ellerle yoğurdu bizi.
Babam keser burnuyla okuttu bizi.
Yoklukla okudun ,yoktan varoldun.
Seni tamamlayan eşsiz bir eş buldun,
Dünyan değişti,bahtiyar oldun.
İki güzel yavrun dünyaya bedel,
Dönüş yok, ömrünü etme heder.
Sen O’na aşıktın, O sana destek.
Olmadı asla fikirlerine köstek.
Seni çok sevdi delice, ölenedek,
Sen şimdi yetim kaldın bebeğim.
Naime Özeren
2 Haziran 2006
.
TÜM YORUMLAR (1)