Usul usul titreme ve sessizlik;
Ürkek gözlerinde hüzün dolu…
Gece, soğuk ve kimsesizlik;
Kaybedenlerin yoludur onun yolu…
Her hali çekiyor onu sürgüne;
Elleri kirli, yüreği ise solgun…
Kimsesizlik işlemiş onun yüreğine….
Bakışları ürkek, bedeni ise yorgun…
Bağırıyor mendil mendil diye
Baba ölmüş annesi ise hasta;
Alan yok üzülmek ise nafile…
Kardeşleri aç, kendisi yasta…
Ah kimsesizlik ve umutsuzluk!
Büktün belimi; Ey yoksulluk!
Yine çöktün üstüme karanlık;
Ne hazin duyguymuş bu yalnızlık….
Yücel Demirtaş
22/02/2009
Kayıt Tarihi : 25.2.2009 00:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!