Sokakların Başı, Sonu Şiiri - Ahmet Öztürk

Pazarlara düştüğüm sevdamdayım
Bulut ve yıldız
Aşkın tam ortasındayken
yamacına düşmüşler gibiyiz
sinirin ve sırrın

aldırdığın hilal kaşlarına
hapsettiğin nefretteyim
nasıllarımızı kim bilebilir
bizden dışarı

yaprakların çiği düşecek
buz gibi bir bıçak
kalbinde duracak
ben neredeyim meçhul
ısrar et sorgula
ama beni boş kervanlara bırakma
kirpikleri tozlanmış
korkak namusunu cebinde taşıyan
ağlak bir adamı ne yapasın
ki ben ne yapayım

bir sokağın başındayım
yağan bütün yağmurlar
cebime yer ediyor
yerde bir kedi ağzı
camlarda bir sensizlik karanlığı
cinnetimin köşe taşları

sokakların başı deli berduştur

kan revan süründüm nefretinde
bir sokağın sonundayım
gece çilingirini kurmuş
topuklarım sesini kaybetmiş
yalnızlığımın sessizliğinde
infilakımın ayak sesleri

sokakların sonu sevdaya gider