Diyarbakır sokaklarında dolaşırım özgür.
Ne yalnızlığıma dil uzatan,
Nede yaşamıma bir isyan.
Bir yanımda kırklar dağı,
Öbür yanımda sıra sıra Karacadağ.
Halkı çağırırken ezanlar.
Birkaç sokak ötede duyulur çan.
Herkes kardeş, can, canan.
Herkes olduğu gibidir.
Yoktur kötü zan.
Yoktur şucu, bucu…
Oyan bu yan.
Eğer özgürlüğe payitaht arıyorsan gel.
Burada herkes, her daim beynelmilel.
Kimdir ki doğup büyüdüğüm sokakta,
Bana yan bakan.
Kimdir ki sokağımda dolaşmamı zül sayan.
Gün gelir gömülür kötülükler,
Gel sen o gün,
Dünyanın seyrine dal.
Gel o gün Dünyanın tadını al.
18.06.1017
Atila Yalçınkaya
Atila Yalçınkaya
Kayıt Tarihi : 3.6.2024 00:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!