Sokakları Damgalı Şiiri - Seyfi Karaca

Asvalt yollarda gamlı yürüyen şehrain
Şehrainde yürüyemeyip duvarlara çakılı kalan boğuk perdede
İnsan şehrinden kovuk in-sanal
Aaaaaah...!
Yakayı öyle kaptırmış kanca takımlı ellerine kısa gösterimin
Edat zarf bağlaç...
Ulaç lügatı yetmiyor kitabından söylemeye sürgünü
Sonra güne nam salan serçelere kalıyor sıkışık caddeler
Duvar dibine cansız yere serili sokaklar damgalı
Durup dururken dağınık yüzüne bakıyor gizli
Bazı ahvallerde buruk çalan saat kayıp ve gizli
Dönüyor ha dönüyor suda halkalarını noksana çamberleyen zemberek
Ondan sonrasını hıçkırıklar kırığı cam lar çerçevesizin
Baktığı aynaları kaydetmeye çalışıyor vurgunca
Öyle düşmüş...
Öyle devrilmiş ki nesi ve kimi belirsiz meçhule yolculuk hani
Her dokunana parıl parıl parlayan
Cansız canansız
Susuk saydamlıklar gibi

Seyfi Karaca.......Mayıs / 11